به قیمت خون تو

* انگار انقد تکرار شده یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِ‌هِمْ، انقد گفته شده یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِ‌هِنَّ، انقد تفسیر کردن لَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ‌ مِنْهَا وَلْیَضْرِ‌بْنَ بِخُمُرِ‌هِنَّ عَلَىٰ جُیُوبِهِنَّ شامل کدوم زینت ها میشه، خمر یعنی چه پوششی، انقد برای یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ شرح نوشتند که دیگه برامون عادی شده و نمی شنویم! دیگه هرچقدر هم بگن ذَٰلِکَ أَدْنَىٰ أَن یُعْرَ‌فْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ هر چقد بگن ذَٰلِکَ أَزْکَىٰ لَهُمْ باورمون نمیشه برامون بهتره، پاکیزه تره! ما برای أذکی حتما تعریف جدیدتری داریم!

خیلی سخت نیست! اینکه زشتی عادت بشه. از لحظه ای که شیطان در روح آدمی تخم گذاری میکنه تا روزی که میشه چشمت و دهانت! تصورش هم ترسناکه! سخنگوی شیطان...

 

* باور کنید ما برای آنکه ایران گوهری تابان شود، خون دلها خورده ایم! حالا دقیقا تو همون روزهایی که خاطرات خون دل خوردن هامون رو مرور می کنیم و شبکه های تلویزیون رو بالا و پایین که برای بار هزارم آهنگ هوا دلپذیر شد گل از باغ بر دمید رو بشنویم، تو همون روز 12 بهمن که سر مزار شهدامون اشک رو از گوشه چشمانمون پاک می کنیم و جایگاه امام عزیزمون رو در بهشت زهرا گلباران می کنیم، تو همون روزی که رهبر و مقتدامون بر سر مزار تهرانی مقدم ها با غرور و افتخار به آینده روشن ایران نگاه می کنند، برای شما ردکارپت پهن می کنند، دستتون شاخه گل رز می دن، اینچنین و آنچنان همراهیتون می کنند که چی؟ که حتما در دهه فجر انقلاب، سفیران تاریخ و فرهنگ و اعتقاد ما هستید و مباد که افتخاراتتون نادیده گرفته بشه!

برای ما که نه، اما برای خیلی ها دهه فجر خلاصه شده در جشنواره بی فرهنگی فیلم فجر! برای به نمایش گذاشتن پیام انقلاب در سالنامه ای که با خون هزاران شهید ورق خورده، حتما بهترین روزها همین دهه فجر هست! و تشکر از لنز دوربین خبرگزاری های انقلابی! که در ارسال تصویر سفیران فرهنگی انقلاب، لحظه ای مکث نمی کنند! گاهی فکر می کنم نکند در قاب دوربین شما جز این رنگ و لعاب ها تصویر دیگری جای نمی گیرد؟! و تشکر ویژه تر از مسوولانِ حتما معتقد به اصول جمهوری اسلامی ایران، با تاکید بر جزء اسلامی، که حضور به هم می رسانند و به همراهی تشویق می کنند و داد سخن می دهند و می بینند و سکوت می کنند!

 

* نگوییم نمی شود، بخدا می شود. اصلا همین سکوت کردن هاست که امروزمان را بدتر از دیروز کرده. سپاس بی پایان از حاج آقا حسینی همدانی به خاطر اقدام شجاعانه و تحسین برانگیزشان که برای اولین بار! در کرج اتفاق می افتد. ایشان نشان دادند که می شود آمر به معروف و ناهی از منکر بود! اینجا و اینجا را لطفا بخوانید.

+ اظهار تأسف آیت‌الله مکارم از جشنواره فیلم فجر

+ باز نشر در عمارنامه

فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّیِّنًا لَّعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ‌

"اینهایی که مهمونی میگیرند سیسمونی نوزادُ نشون اطرافیان میدن، اینا غربتی اند...این کار یعنی غربتی بازی...جشن حنابندون و نشون دادن جهاز و...اینا ینی غربتی بازی...این که برای بچه به دنیا نیومده یه اتاق اختصاص میدن با کلی وسایل این ینی غربتی بازی...اینا کسایی اند که یه زمین خریدن فروختن پولدار شدن حالا میخوان تفاخر کنند...این ینی غربتی بازی"

تغییر سنت های اشتباه یک جامعه که گاهی بدجور در آن ریشه دوانده، کاری است بس سخت و بزرگ که همت عالی می خواهد و صبری عظیم و نگاهی دور اندیش و قدم هایی استوار و زبانی نرم به دور از تمسخر و توهین و بدگویی و.... و خیلی چیزهای دیگر که حتما در خیلی هایمان نیست! و گرنه اینهمه تذکر و تنبه اثر داشت! اینها را که می نوشتم به یاد پیامبر خوبی ها و مهربانی ها افتادم...

وَإِنَّکَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِیمٍ

با قومی جاهل روبرو باشی که دخترانشان را زنده به گور می کنند، معیار برتری انسان ها نزدشان پول و نسب خانوادگی باشد، برده داری کنند، تعصب به قوم و قبیله داشته باشند و خیلی سنت های جاهلانه دیگر که دست رئوفانه چون پیامبری "فقط" می توانست آنها را رام و نرم کند و کرد...

ما هم قبول داریم جامعه اکنون ایران با وجود مُهر مسلمانی که بر پیشانی اش خورده، از جامعه آرمانی اسلامی فاصله دارد. ما هم دوست داریم سنت های دست و پاگیر و جاهلانه ازدواج و بچه دار شدن و مهمانی هایمان عوض شود. اما آقای شهاب مرادی عزیز، فکر نمی کنید با این ادبیات که شایسته شما هم نیست، به جمع کثیری از مخاطبان خود که خواسته یا ناخواسته درگیر این سنت های اشتباه هستند، توهین کردید. از خودم می پرسم خروجی برنامه آیینه خانه دیشب واقعا چه بود؟! چه قدمی در جهت اصلاح این سنت های اشتباه برداشته شد؟! جز اینکه برای هزارمین بار به یاد آوردیم گرفتار چه مشکلاتی هستیم و کجاست راه حل و خندیدن همراه با مجری برنامه به کسانی که غربتی خطاب شدند؟!

 

+ و با او به نرمی سخن بگویید، شاید که پند پذیرد(سوره مبارکه طه/آیه نورانی 44)