"اینهایی که مهمونی میگیرند سیسمونی نوزادُ نشون اطرافیان میدن، اینا غربتی اند...این کار یعنی غربتی بازی...جشن حنابندون و نشون دادن جهاز و...اینا ینی غربتی بازی...این که برای بچه به دنیا نیومده یه اتاق اختصاص میدن با کلی وسایل این ینی غربتی بازی...اینا کسایی اند که یه زمین خریدن فروختن پولدار شدن حالا میخوان تفاخر کنند...این ینی غربتی بازی"
تغییر سنت های اشتباه یک جامعه که گاهی بدجور در آن ریشه دوانده، کاری است بس سخت و بزرگ که همت عالی می خواهد و صبری عظیم و نگاهی دور اندیش و قدم هایی استوار و زبانی نرم به دور از تمسخر و توهین و بدگویی و.... و خیلی چیزهای دیگر که حتما در خیلی هایمان نیست! و گرنه اینهمه تذکر و تنبه اثر داشت! اینها را که می نوشتم به یاد پیامبر خوبی ها و مهربانی ها افتادم...
وَإِنَّکَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِیمٍ
با قومی جاهل روبرو باشی که دخترانشان را زنده به گور می کنند، معیار برتری انسان ها نزدشان پول و نسب خانوادگی باشد، برده داری کنند، تعصب به قوم و قبیله داشته باشند و خیلی سنت های جاهلانه دیگر که دست رئوفانه چون پیامبری "فقط" می توانست آنها را رام و نرم کند و کرد...
ما هم قبول داریم جامعه اکنون ایران با وجود مُهر مسلمانی که بر پیشانی اش خورده، از جامعه آرمانی اسلامی فاصله دارد. ما هم دوست داریم سنت های دست و پاگیر و جاهلانه ازدواج و بچه دار شدن و مهمانی هایمان عوض شود. اما آقای شهاب مرادی عزیز، فکر نمی کنید با این ادبیات که شایسته شما هم نیست، به جمع کثیری از مخاطبان خود که خواسته یا ناخواسته درگیر این سنت های اشتباه هستند، توهین کردید. از خودم می پرسم خروجی برنامه آیینه خانه دیشب واقعا چه بود؟! چه قدمی در جهت اصلاح این سنت های اشتباه برداشته شد؟! جز اینکه برای هزارمین بار به یاد آوردیم گرفتار چه مشکلاتی هستیم و کجاست راه حل و خندیدن همراه با مجری برنامه به کسانی که غربتی خطاب شدند؟!
+ و با او به نرمی سخن بگویید، شاید که پند پذیرد(سوره مبارکه طه/آیه نورانی 44)